آسانسور پکیج برند خارجی

چرا از آسانسور پکیج برند خارجی استفاده میکنیم؟!

کلوچه خوشبختی را گاز بزنید!

برنادت جیوا کتاب معروفی دارد به نام کلوچه خوشبختی. او می گوید  هر محصول يا خدمتی از دو مولفه تشکیل شده:

کلوچه و خوشبختی

منظور از کلوچه همان کالا یا چیزی است که در ویترین مغازه می گذارید و ارزش ثابتی دارد و بخش ملموس و مشهود ماجراست. و خوشبختی، بخش ناملموس محصول یا خدمات و باعث می شود که ارزش محصول و خدمات شما در دل و ذهن مشتری قرار می گیرد. خوشبختی چیزی است که باعث می شود در افراد حس خاصی برانگیخته شود . دلیل اینکه مشتریان محصول شما را در درجه اول می خرند، تصوری است که از خوشبختی ای دارند که ناشی از خرید آن کالا یا خدمت است.

کلوچه الف با کلوچه ب هیچ تفاوتی از کیفیت، طعم، رنگ ندارد اما کلوچه دوم معروف تر است، بسته بندی قشنگ تری دارد  فقط در برخی مغازه ها ارایه می شود و در تبلیغاتی که هم دارد چند سلبریتی مشهور آن را می خرند و می خورند. به این جمله که می گویم دقت کنید: در طول تاریخ هیچ کالایی فروخته نشده و هیچ کالایی خریده نشده بلکه خریداران، یک مطلوبیت خریداری کرده اند. مطلوبیتی که تصور می کرده اند در آن کالا نهفته است.

برنادت متخصص بازاریابی است اما نکته ای گفته است که به شدت تامل برانگیز است و باید به آن فکر کنیم.به خاطر همان پدیده ای که بالا توضیح دادم (کلوچه خوشبختی) ما در طول این سال ها دچار سندروم «گره زدن خوشبختی» شده ایم. یعنی خوشبختی خود را گره زده ایم به یک نوع کلوچه خاص. به عنوان مثال من وقتی با عینکی با یک برند خاص، در یک تفریحگاه ويژه، یک نوشیدنی بخصوص بنوشم آنگاه احساس شادکامی می کنم. چرا؟ چون کارکرد اصلی عینک را فراموش کرده ام و ملحقات آن را تعریف کرده ام به نام خوشبختی. چرا؟ چون در طول زمان در تبلیغات دیده ام که آدم های خوشتیپ و خوشحال (که احتمالا خوشبخت هستند) از این عینک، از این نوشابه، از این برند، از این ماشین استفاده می کنند. کسب وکارها ما را قانع کرده اند که کلوچه باعث خوشبختی نیست. بلکه باید کلوچه ایکس را خرید و خورد تا خوشبخت شد. کار فرما اصرار دارد که آسانسور ساختمانش  و تجهیزات آسانسور از فلان برند پکیج خارجی باشد ؛چرا چون برای او اعتبار میاورد و بنوعی بکارش تشخص میدهد. غافل از اینکه ایمن بودن و کیفیت نهایی کار مهم است نه استفاده از فلان آسانسور برند پکیج خارجی.

حالا اون جنبه استفاده از آسانسورهای پکیج خارجی که جهت فروش بهتر و بالاتر ساختمان و آپارتمانها میشود و در نهایت مصرف کننده نهایی را گرفتار انحصارات کاری و قیمتی میکند از حوصله بحث خارج است.استفاده کننده از آسانسور برند خارجی  خوشبختی خود را گره به کلوچه برند خارجی کرده است.آسانسور برند خارجی فلان کشور اروپائی کابین زیباتری دارد-داخل کابین و در طبقات اسپیکرهای اعلام طبقات زیباتری دارد- شستیهای طبقاتش زیباترند-پنلهای لابی دارند!- زرق و برق بیشتری دارند و در تبلیغاتش هم چند خانم زیبارو و خوش استیل تبلیغش را میکنند یا در پوسترهای تبلیغاتیش از سلبریتیهای مشهور استفاده میکنند در حالیکه از لحاظ کیفیت با یک آسانسور اصطلاحا ترکیبی مهندسی شده محاسبه شده با کیفیت نصب مهندسی هیچ تفاوتی ندارد.متاسفانه سبک زندگی ایدئال این روزها  این باور در ذهن ما شکل گرفته که خوشبختی، داشتن چیزهایی است که به‌دست آوردن آن برای هرکسی ممکن نیست. امکاناتی که بهتر، بزرگ‌تر یا مجلل‌تر، به روزتر از وسایل ساده و معمولی ماست.

طرف در خانه اش از فلان برند آسانسور هوم لیفیت استفاده میکند تا بخود تشخص ساختگی بدهد،در هنگام حرکت آسانسور احساس خاصی دارد و کیفیت حرکتش را ستایش میکند و از نرمی حرکتش لذت میبرد! و ندید ایمنی آنرا تایید کرده و با خیال راحت از خوشبختی ساختگیش لذت میبرد.!!

و در موهومات ساخته و پرداخته ذهنش با خود میگوید که هر کس نمیتواند از این برند آسانسور بخرد و استفاده کند.!